Zofia Jaroszewska

Zofia Jaroszewska

Jaroszewska Zofia , zam. Friedrich (ur. 25 IX 1902 r. Irbit na Uralu -zm. 25 IX 1985 r. w Warszawie), aktorka, pedagog. Ukończyła pensję Zofii Kurmanowej w Warszawie, w 1921 r. była słuchaczką Warszawskiej Szkoły Dramatycznej, w 1922 r. ukończyła Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Podczas studiów zagrała w filmie „Zazdrość” (1922 r.), a następnie „Bożyszcze” (1923 r.). W l. 1923-25 grała w Teatrze Polskim w Wilnie (debiutowała rolą Elsinoe w „Irydionie” Krasińskiego), w sezonie 1925/26 w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, 1926/27 w Teatrze Narodowym w Warszawie, po czym już na stałe wróciła do zespołu Teatru im. Słowackiego w Krakowie (l. 1927-39). W 1933 r. występowała gościnnie z zespołem krak. we Lwowie. W 1938 r. otrzymała Złoty Wawrzyn Akademicki PAL. W czasie okupacji niem. była urzędniczką w elektrowni. Po wojnie grała nadal na scenach krakowskich: w Teatrze im. Słowackiego (1945 r., sezon 1945/46), Teatrach Dramatycznych (1946-54), Starym Teatrze (sezon 1954/55), Teatrze im. Słowackiego (1955-57), ponownie w Starym Teatrze (1957-61) i Teatrze im. Słowackiego (1961-72). Już po przejściu na emeryturę (1 X 1972 r.) zagrała Julię w „Coctail-party” Eliota z okazji jubileuszu 50-lecia pracy scenicznej (7 X 1972 r.). Później przez kilka lat grała jeszcze gościnnie w Starym Teatrze Demeter w „Nocy listopadowej” Wyspiańskiego (premiera 13 I 1974 r.).

Komplet toaletowy Zofii Jaroszewskiej, brak miejsca, l. 1918–1939, szkło rżnięte koloru bursztynowego z białym pasem, Muzeum Krakowa

W swym niezmiernie bogatym dorobku aktorskim miała m.in. role: Ofelia („Hamlet” Shakespeare’a), Amelia („Mazepa” Słowackiego), Balladyna („Balladyna” Słowackiego), Beatrix Cenci, (Słowackiego), Eliza („Pygmalion” Shawa), Maria („Warszawianka” Wyspiańskiego), Fedra („Fedra” Racine’a), Radczyni („Wesele” Wyspiańskiego), Pani Soerensen („Niemcy” Kruczkowskiego), Lubow („Lubow Jarowaja” Treniewa), Pani Warren („Profesja pani Warren” Shawa), Raniewska („Wiśniowy sad” Czechowa), George Sand („Lato w Nohant”Iwaszkiewicza), tytułowa w „Elżbiecie królowej Anglii”Brucknera. W l. 1963-72 uczyła gry aktorskiej w krakowskiej PWST. 10 IV 1978 r. otwarto w Muzeum Teatralnym w Krakowie wystawę poświęconą jej życiu i działalności z okazji jubileuszu 55-lecia pracy artystycznej. 24 VI 1984 r. w Galerii Teatrze im. Słowackiego odbyła się uroczystość zawieszenia portretu aktorki, pędzla Anny Skraszanki-Szusterowej (1937 r.). Była członkiem zasłużonym SPATiF-ZASP.

Pobrano ze strony: https://encyklopediateatru.pl/osoby/7123/-

Zdjęcie wyróżniające, źródło: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/5978415/obiekty/354732#opis_obiektu