Kosmetyki w XIX i XX w.

XIX wiek

W XIX w. trendy kosmetyczne były mocno ukształtowane przez kulturę epoki, zwracając uwagę na delikatność, naturalność i wyrafinowaną elegancję. Oto kilka kluczowych elementów z tego okresu:

Błękitne Pudry i Róże:

W XIX w. moda na delikatne odcienie była wyjątkowo popularna. Kobiety używały pudrów i różu w odcieniach różu i niebieskiego, aby uzyskać subtelny efekt na twarzy. To dodawało cerze blasku i subtelnej świeżości.

Pudełko po pudrze, Fabryka Doktora Lustra Preparaty Kosmetyczno-Lekarskie „Miraclum”, Kraków, l. 1918–1939, tektura, Muzeum Krakowa

Blada Cera:

Moda na bladą cerę była powszechna. W tamtych czasach bladość uważano za oznakę delikatności i dobrego smaku. Kobiety używały pudrów i kremów rozjaśniających, czasem zawierających substancje takie jak ołów, co niestety miało niezdrowe konsekwencje dla skóry.

Woda różana:

Popularnym produktem pielęgnacyjnym była woda różana. Używano jej jako toniku do twarzy, aby odświeżyć skórę i nadać jej delikatny zapach. Była również składnikiem wielu perfum.

Szminki i Błyszczyki:

Kobiety zwykle nosiły delikatne odcienie szminek, często w tonacjach różu i brązu. W tym czasie pojawiły się również pierwsze szminki pakowane w rurki, co ułatwiało ich aplikację.

Włosy i Fryzury:

W dziedzinie pielęgnacji włosów powszechne były oleje i kremy. Modne fryzury obejmowały bogate upięcia, warkocze i ozdoby do włosów, takie jak kokardki i grzebyki.

Puder Arseniczny:

Niestety, nie wszystkie trendy były zdrowe. W XIX w. popularny był puder zawierający ołów oraz arsen używany do rozjaśniania skóry. Niestety, prowadziło to do wielu problemów zdrowotnych, a efekt był czasem przeciwny do zamierzonego.

W XIX w. kosmetyki stały się bardziej dostępne dla szerszych grup społecznych, a rozwój technologii i nauki wpłynął na rozwój nowych produktów. Mimo że niektóre z praktyk tamtych czasów były szkodliwe, wiele z trendów kosmetycznych tego okresu wpłynęło na obecne standardy piękna i pielęgnacji.

XX wiek

W 1. poł. XX w. trendy w dziedzinie urody i kosmetyków ulegały istotnym zmianom, odnosząc się do różnych dziesięcioleci. Oto kilka ogólnych obserwacji dotyczących tego okresu:

Lata 20.

Makijaż: W okresie międzywojennym modne było delikatne podkreślanie oczu i ust. Wytuszowane rzęsy, delikatny cień do powiek i kredka do oczu były popularne. Usta były często malowane w sposób kształtujący „ukwiecone usta”.

Skóra: Jasna cera była uznawana za atrakcyjną, co skłoniło kobiety do stosowania pudrów o jasnych odcieniach.

Puderniczka, brak miejsca, kon. XIX w., szylkret, metal, sztyfciki, blaszka mosiężna, lusterko, nić jedwabna, szklane „diamenciki”, Muzeum Krakowa

Lata 30.

Wprowadzenie różnych kosmetyków do pielęgnacji skóry, takich jak kremy nawilżające, stawało się coraz bardziej powszechne. Zaczęto również stosować różne techniki masażu twarzy.

Makijaż: Moda nadal faworyzowała delikatność. Usta były często malowane czerwienią, ale w sposób bardziej subtelny niż w latach 20.

Lata 40.

Wpływ II wojny światowej: W trakcie wojny dostęp do wielu luksusowych kosmetyków był ograniczony, co wpłynęło na prostotę i skromność w makijażu.

Wzrost popularności szminek: Pomimo trudności związanych z dostępem do niektórych kosmetyków, szminka zyskała na popularności jako sposób na dodanie koloru.

Lata 50.

Podkreślanie kobiecości: Powojenny okres przyniósł ze sobą powrót do bardziej kobiecej estetyki. Kobiety zaczęły podkreślać swoje kształty za pomocą ubrań, a makijaż stał się bardziej wyrafinowany.

Szminka i eyeliner: Wprowadzenie różnych odcieni szminek i stosowanie eyelinerów były modne. Kobiety zaczęły również korzystać z podkładów o bardziej kremowej konsystencji.

Zalotka, brak miejsca, ok. 1950 r., drut stalowy, guma, Muzeum Krakowa

Te trendy to bardzo ogólne spojrzenie na zmieniające się preferencje kosmetyczne w pierwszej połowie XX wieku. Warto zauważyć, że wpływ na te zmiany miały czynniki kulturowe, społeczne i gospodarcze, w tym również dostępność różnych produktów kosmetycznych.

Zdjęcie wyróżniające: Komplet toaletowy Zofii Jaroszewskiej, brak miejsca, l. 1918–1939, szkło rżnięte koloru bursztynowego z białym pasem, Muzeum Krakowa.