Aparat do elektroterapii Wapa-Strahler

Aparat Wapa-Strahler służył do elektroterapii, czyli wykonywania leczniczego elektromasażu prądem o wysokiej częstotliwości od 80 do 250 woltów. Aparatem można było wykonać też zabieg galwanoterapii, działając na człowieka stałym prądem elektrycznym.

Za wynalazcę elektromasażu uważa się Nicola Teslę, który zwrócił uwagę na to, że elektryczność o wysokiej częstotliwości dobrze wpływa na poprawę zdrowia. Cewka Tesli i prace na temat prądów o wysokiej częstotliwości stanowiły jego najważniejsze dokonania w dziedzinie elektroterapii.
Pierwsze urządzenia, znane jako Violet Ray (fioletowy promień), skonstruowane zostały w 1892 r. przez Paula Oudina – francuskiego lekarza i badacza. Powstanie aparatów było wynikiem spotkania Oudina z Teslą w Paryżu, podczas którego dyskutowali nad sposobem budowy oscylatorów terapeutycznych o wysokiej częstotliwości. Prowadząc dalsze badania nad zastosowaniem prądów o wysokiej częstotliwości w elektroterapii oraz nad wykorzystaniem prądów o częstotliwości radiowej (RF), Oudin współpracował z pionierem fizjologii i biofizykiem, doktorem Jacques-Arsènem d’Arsonvalem. W prezentowanym aparacie generator wysokiego napięcia został połączony z transformatorem wbudowanym w rączkę, która służy jako uchwyt wymiennej „elektrody” wykonanej ze szkła. Elektrody wypełniano gazem szlachetnym, najczęściej neonem lub argonem. Gaz podczas pracy świecił na fioletowo, niebiesko lub różowo. Użytkownik masował elektrodą skórę, powodując przepływ prądu zmiennego o wysokiej częstotliwości przez ciało. Trzymając elektrodę w niewielkiej odległości od skóry, pacjent odczuwał mrowienie, przy kontakcie ze skórą czuł ciepło.

(Opracowała: Beata Krzaczyńska)

Aparat do elektromasażu WAPA model 6a, Niemcy, l. 20.–30. XX w., metale, tworzywa sztuczne, szkło, materiał skóropodobny, skóra, Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie.