Salonik z przełomu XIX/XX w.

Salonik z przełomu XIX i XX w., który swoim wystrojem nawiązuje do historii rodziny Loewenfeldów. W 1856 r. Chrzanów, będąc miastem prywatnym, znalazł się rękach spółki kupców wrocławskich: Wilhelma Sielbergleita, Simona Kunickiego (vel Kunnitzkiego) i Emanuela Loewenfelda. Ten ostatni, wkrótce stał się jedynym właścicielem dóbr chrzanowskich. Ożeniony z Różą Ascher, miał czterech synów: Wilhelma, Adolfa, Henryka i Brunona. Wszyscy wymieni zapisali się w historii miasta związując swe losy i miejsce zamieszkania z Chrzanowem. Szczególnie pozytywne ślady pozostawili Róża, Henryk i Adolf. Ci pierwsi byli fundatorami licznych przedsięwzięć, w tym charytatywnych, a także głównej alei miasta, noszącej po dziś dzień imię Henryka. Do wybuchu drugiej wojny rodzina zamieszkiwała w obecnej siedzibie Muzeum w Chrzanowie.

We wnętrzu obejrzeć można oryginalną boazerię oraz meble w stylu biedermeier.
Zgromadzone w gablotach przykłady XIX w. szkła, porcelany z przełomu XIX i XX w. oraz bibelotów ilustrują pasję kolekcjonerską Henryka Loewenfelda. Ściany zdobią miniatury z XIX w. oraz obrazy Matyldy Meleniewskiej (1869 – 1930) i urodzonego w Chrzanowie Władysława Bakałowicza (1833 – 1904).

Na ekspozycji tej warto zwrócić szczególną uwagę na kilka przedmiotów pochodzących z kolekcji rodziny Loewenfeldów. Są to: stiukowe popiersie Agathe Naumann autorstwa Carla Schlütera z 1880 r., długo uchodzące za portret Róży Loewenfeld, obraz na stiukowej płycie przedstawiający św. Annę, św. Joachima i Maryję, talerze fajansowe wzoru Carlton, malowane podszkliwnie kobaltem i złocone, wyprodukowane w zakładzie J&G Alcock w Staffordshire w Anglii w piątym dziesięcioleciu XIX w. oraz drewniane krzesła w stylu historyzującym, zdobione motywem lwów, wykonane w Anglii w XIX w., prawdopodobnie przez Günthera Loewenfelda. Całości dopełniają współczesny portret Henryka Loewenfelda oraz zdjęcia rodzinne.

A salon from the turn of the 19th and 20th centuries, whose decor refers to the history of the Loewenfeld family. In 1856, Chrzanów, being a private town, came into the hands of a company of Wrocław merchants: Wilhelm Sielbergleit, Simon Kunicki (also known as Kunnitzki), and Emanuel Loewenfeld. The latter soon became the sole owner of the Chrzanów estate. Married to Róża Ascher, he had four sons: Wilhelm, Adolf, Henryk, and Bruno. All mentioned played significant roles in the town’s history, tying their fates and places of residence to Chrzanów. Particularly positive contributions were made by Róża, Henryk, and Adolf. The former were founders of numerous initiatives, including charitable ones, and the main avenue of the town, which still bears Henryk’s name today. Until the outbreak of the Second World War, the family resided in what is now the Museum in Chrzanów.

Inside, one can view original paneling and furniture in the Biedermeier style. The showcases contain examples of 19th-century glass, porcelain from the turn of the 19th and 20th centuries, and knick-knacks illustrating Henryk Loewenfeld’s collecting passion. The walls are adorned with 19th-century miniatures and paintings by Matylda Meleniewska (1869–1930) and Władysław Bakałowicz (1833–1904), who was born in Chrzanów.

In this exhibition, particular attention should be paid to several items from the Loewenfeld family’s collection. These include a stucco bust of Agathe Naumann by Carl Schlüter from 1880, long mistaken for a portrait of Róża Loewenfeld, a painting on a stucco panel depicting St. Anne, St. Joachim, and Mary, Carlton pattern faience plates painted with cobalt underglaze and gilded, produced by J&G Alcock in Staffordshire, England in the fifth decade of the 19th century, and wooden chairs in a historicizing style, decorated with lion motifs, made in England in the 19th century, probably by Günther Loewenfeld. The exhibition is complemented by a contemporary portrait of Henryk Loewenfeld and family photograp