W chrzanowskiej kolekcji dominują szklanki o kształtach walca lub lekko ściętego stożka, wykonane z mlecznego, szafirowego i rubinowego szkła; czasem towarzyszy im karafka. Potwierdza to popularność  szklanek nie tylko jako naczyń użytkowych, tak potrzebnych u wód, z widoczkami ówczesnych kurortów i zdrojów, ale i jako przedmiotów podkreślających znaczenie właściciela (herb, bogaty monogram) lub miłych podarunków czy pamiątek z podróży z pejzażami wiejskimi, wedutami i stosownymi napisami.
  Liczne w dziewiętnastowiecznej Polsce szkła o tematyce patriotycznej reprezentują: płaska szklaneczka podróżna z wyobrażeniem Orła i symbolami nadziei i wiary w Boga i w zwycięstwo oraz kielich z malowanym emalią barwnym herbem Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Scenka myśliwska z legendy o św. Hubercie,  umieszczona na czarze różowo białego pucharka, jest przykładem jednego z licznych sposobów zdobienia i tematów  malatur lub rytowania, wśród których nierzadko spotyka się wątki rodzajowe i mitologiczne. Kilka szkieł posiada ryte monogramy, dwa należą do grupy naczyń masońskich. Bardzo charakterystycznymi przykładami szkła mieszczańskiego są: duży, różowy, szlifowany wazon ze szkła warstwowego, z dekoracją w bukiety kwiatów umieszczone na białej powierzchni, turkusowa patera na owoce i rubinowy, bogato złocony pucharek na konfitury z fasetowym i truskawkowym szlifem.

Na podstawie tekstu Ewy Jeleń